بحث بدنسازی بوکس اهمیت ویژه ای در بوکس امروز دارد.
مفاصل بدن بوکسور به مرور و با استفاده ی زیاد دچار ساییدگی و استهلاک می‌شوند و بایستی طوری عضلات خود را پرورش دهند که تا حدودی فشار از روی مفاصل و رباط و تاندون ها برداشته شود و هم حجمی از بار و فشار را عضلات بر عهد گیرند.
وقتی صحبت از قهرمان دو دوره بوکس سنگین وزن جهان یعنی آنتونی جاشوا می‌شود،خیلی از مخالفین او می‌گویند که جاشوا بدنساز است و بوکسور نیست.
حالا این حرف را شاید بتوان پای حسادت گذاشت شاید هم پای عدم آگاهی مخالفین بحث بدنسازی در بوکس گذاشت.
اگر شما عضلات گردن قدرتمندی داشته باشید،و در مسابقه حرفه‌ای مهره‌های گردن شما آسیب جدی ببیند،این عضلات از جان شما محافظت می‌کنند.
یا بحث آسیب شانه که در بوکسورها و رزمی کاران بسیار شایع است.
اگر بوکسور عضلات شانه‌ی قوی داشته باشد و از تمام جهات شانه خود را تقویت کرده باشد،حتی با پارگی رباط یا تاندون های شانه،می‌تواند از دررفتگی شانه‌ی خود جلوگیری به عمل آورد.
بیایید نگاهی به فیزیک بدنی آنتونی جاشوا بیندازیم.
بدنی با تناسب بسیار عالی و زیبا که تحت نظارت مربیان حرفه‌ای بدن خود را ساخته است که شاید یه جاهایی در بعضی عضلات زیاده‌روی نیز صورت گرفته باشد اما حداقلش این است که با داشتن این آمادگی جسمانی از خیلی مصدومیت ها جلوگیری می‌کند.
شاید مهمترین عضلات برای یک بوکسور عضلات کتف و سرشانه او باشد که به نظر بنده باید حسابی قوی شده باشند که از هر گونه مصدومیت جلوگیری شود.
چه با تمرینات وزن بدن،چه با کش بدنسازی که شامل تمرینات مقاومتی می‌شود و همچنین تمرینات تخصصی با وزنه نیاز حیاتی یک بوکسور حرفه‌ای می‌باشد.
آرش ماپار
