در این پست برخی از تفاوت های بوکس آماتور یا همون بوکس المپیکی و بوکس حرفه ای را توضیح خواهم داد.
در ابتدا اینو بگم که واژه بوکس آماتور به معنای مبتدی بودن بوکسور های آماتور نمی‌باشد.
اولین تفاوت در تعداد راندها هستش،که بوکس آماتور ۳ راند دارد و بوکس حرفه ای ۱۲ راند دارد.
البته بوکس حرفه ای شامل ۴ و ۶ و ۸ و ۱۰ و ۱۲ رانده‌اند می‌شود که بوکس ۱۲ راندی بالاترین سطح بوکس حرفه‌ای می‌باشد.
تمرینات این دو رشته تا حدود زیادی متفاوت بوده و البته خب شباهت های زیادی دارند.
اما بوکس آماتور چون ۳ راند دارد،تمرکز بر امتیاز گیری سریع از حریف بوده و تمرینات بیشتر جنبه سرعتی دارند.
در بوکس حرفه‌ای بوکسورها روی تمام جنبه ها کار می‌کنند و بیشتر تمرکزشان بر تقویت تنفس و استقامت می‌باشد.
خصوصا اینکه بایستی ۱۲ راند مبارزه کنند،بیشتر سر تمرینات استقامتی کار می‌کنند.
بوکسورهای حرفه ای معمولا توده عضلانی بیشتری دارند،و بیشتر بر تمرینات بدنسازی با وزنه تکیه می‌کنند.
در بوکس آماتور آسیب به مقدار قابل توجهی نسبت به بوکس حرفه ای کمتر می‌باشد.
به جرعت میتوان گفت که بوکس حرفه ای سخت ترین ورزش جهان می‌باشد.
هر چند که فشار در رشته های رزمی ای که ضربات پا نیز دارند بیشتر بوده و همچنین در هنرهای رزمی ترکیبی،آسیب های بیشتری وارد می‌شود،اما بحث اصلی اینجاست که در ورزش بوکس،بوکسور فقط با دو دست خود اجازه زدن ضربه را دارد و این قانون به شدت به تنفس بوکسور فشار وارد می‌کند.
در بوکس آماتور یه طرف باند آبی و طرف دیگر باند قرمز می‌باشد و پوشش بوکسورها طبق قوانین آیبا،دقیقا این گونه باید باشد.
دستکش های بوکس در تمامی مسابقات بوکس آماتور قانونا توسط برگزار کننده بایستی تهیه شود،ولی در بوکس حرفه ای لزوما دو طرف آبی و قرمز نمی پوشند.
در کل هدف از ورزش بایستی سلامتی باشد و تمام تلاش خود را به کار گیرید که با حداقل آسیب بازنشسته شوید.
